Tο καταλληλότερο όπλο και φυσίγγι για το κυνήγι αγριόχοιρου στην Ελλάδα

Δυστυχώς, για τον Έλληνα κυνηγό η ίδια του η πατρίδα τον έχει υποβαθμίσει και τον έχει τοποθετήσει σε χειρότερη θέση από πολλούς τριτοκοσμικούς λαούς. Στερεί από αυτόν το ραβδωτό όπλο στο κυνήγι του αγριόχοιρου, (είμαστε η μοναδική χώρα στον πλανήτη) , επιτρέποντας αποκλειστικά την χρήση ενός ακατάλληλου όπλου, του λειόκανου και φυσικά όλους τους τύπους των σφαιριδίων που ανταποκρίνονται σε αυτά.

Αυτή η απόφαση δεν υποβαθμίζει μόνον τον κυνηγό, αλλά διαπράττει έμμεσα εγκληματική ενέργεια απέναντι στο θήραμα και στην διαχείριση του. Δεν είναι η πρώτη φορά που οι υπεύθυνοι αυτής της χώρας που καλούνται να νομοθετήσουν, νομοθετούν κατά παραγγελία. Εμείς, παρόλα αυτά, σαν νομοταγείς πολίτες οφείλουμε να σεβαστούμε τους νόμους του Κράτους και να τους τηρούμε.

Έχουμε δυστυχώς στην διάθεσή μας ένα ακατάλληλο όπλο για το κυνήγι του αγριόχοιρου, το λειόκανο, και με αυτό υποχρεούμαστε και καλούμαστε να ασκήσουμε την θήρα. Έτσι λοιπόν, μένει σε εμάς να διαχειριστούμε με τον καλύτερο τρόπο την κατάσταση, όπως γίνεται κάθε φορά, ούτως ώστε να έχουμε το δυνατόν καλύτερα διαχειριστικά αποτελέσματα. Εάν λάβει κανείς υπόψη και αναλύσει τα στατιστικά στοιχεία που έχουν προκύψει μετά από κάθε τουφεκιά και το είδος του φυσιγγίου, καταγράψει σε αναλογία κάρπωση και διαφυγή των τραυματισμένων ζώων σε σχέση με τα φυσίγγια που χρησιμοποιήθηκαν, εύκολα θα διαπιστώσει ότι πολύ μεγάλο ρόλο στην αποτελεσματική καταβολή ενός αγριόχοιρου συμβάλει το είδος του φυσιγγίου.

Διαφαίνεται άμεσα και σχεδόν απόλυτα η αποτελεσματικότητα του μονόβολου σε σύγκριση με τα υπόλοιπα σφαιρίδια (δράμια). Περιορίζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό η διαφυγή τραυματισμένων θηραμάτων, άρα η ταλαιπωρία, ο βασανισμός του ζώου από γάγγραινες και μολύνσεις με κατάληξη τον θάνατο. Ποιος από εμάς δεν έχει θηρεύσει αγριόχοιρο με παλιό τραύμα; Ποιος δεν διαπίστωσε την άσχημη κατάσταση του ζώου; Ποιος δεν είδε την μόλυνση και το δράμι σφηνωμένο μέσα στο σώμα του ζώου; Ποιος δεν αισθάνθηκε την απαίσια μυρουδιά της σάπιας σάρκας στα ρουθούνια του;

Έχοντας υπόψη τα ανωτέρω και επιπλέον μελετώντας την τραυματική βλητική (είναι το κεφάλαιο εκείνο της βλητικής που ασχολείται με την πορεία του βλήματος ή των βλημάτων μέσα στο σώμα του θηράματος, καθώς και με τα φαινόμενα που αυτή προκαλεί), είναι απολύτως βέβαιο ότι ο αγριόχοιρος στην πατρίδα μας με την υπάρχουσα νομοθεσία θα πρέπει να θηρεύεται αποκλειστικά με μονόβολα φυσίγγια.

Η χρησιμοποίηση όμως του μονόβολου προϋποθέτει άλλη μια παράμετρο σημαντική και καθόλα ουσιαστική, το είδος της κάνης. Δυστυχώς δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την ίδια κάνη για το κυνήγι όλων των θηραμάτων. Στο κυνήγι του αγριόχοιρου θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε την κάνη τύπου slug. Οι κάνες αυτές κατά κανόνα είναι κοντές, συνήθως έχουν μήκος 50 με 60 εκ., δεν έχουν ρήγα, φέρουν σκοπευτικά ραβδόκανου (στόχαστρο και κλισιοσκόπιο) και το τσοκάρισμά τους είναι ή κύλινδρος, ή βελτιωμένος κύλινδρος.

Είναι απολύτως βέβαιο ότι μόνο με κάνη slug να έχουμε αξιώσεις στις βολές με μονόβολα σε αποστάσεις πάνω από 30 μέτρα. Οι κοινές κάνες των λειόκανων όπλων μόνο κατά τύχη μπορούν να αποδώσουν με μονόβολο. Για να μπορούμε να έχουμε αξιώσεις σε βολές με μονόβολα με μια κάνη slug, θα πρέπει πρώτα να ρυθμίσουμε τα σκοπευτικά της χρησιμοποιώντας πάντα ένα τύπο φυσιγγίου και σε καθορισμένη απόσταση την οποία αναγράφει ο κατασκευαστής του φυσιγγίου πάνω στο κουτί.

Άρθρο του Δημήτρη Ευμοιρίδη, μέλους του ΔΣ της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Μακεδονίας Θράκης και συγγραφέας του βιβλίου το «Κυνήγι του αγριόχοιρου στην Ελλάδα». «Το κυνήγι του αγριόχοιρου στην Ελλάδα» (ISBN 978-960-93-4088-5) κυκλοφόρησε στις 25-05-2012 και κοστίζει 15Ευρώ. Μπορείτε να δείτε περισσότερες πληροφορίες ή ακόμη και να το αγοράσετε, συμπληρώνοντας τη φόρμα ενδιαφέροντος, στην ιστοσελίδα του βιβλίου http://www.devmiridis.gr