"Παύσατε Πυρ" από το Συμβούλιο της Επικρατείας

Προσωρινή διακοπή στην κυνηγετική δραστηριότητα επιφέρει το Συμβούλιο της Επικρατείας κάνοντας δεκτό το αίτημα της Ζωοφιλικής Οικολογικής Ένωσης Ελλάδος, μέχρι τη λήψη σχετικής απόφασης. 

Ειδικότερα, η πρόεδρος του Ε΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας Αγγελική Θεοφιλοπούλου, με προσωρινή διαταγή της απαγόρευσε πανελλαδικά το κυνήγι για όλα τα είδη των θηραμάτων, με προσωρινή αναστολή της από 19.7.2013 απόφαση του αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος με την οποία ρυθμίζεται το ζήτημα της θήρας κατά την κυνηγετική περίοδο 2013-2014.

Η προσωρινή διαταγή της κυρίας Θεοφιλοπούλου ισχύει μέχρι να εκδοθεί απόφαση επί της αιτήσεως αναστολής που έχει καταθέσει η εν λόγω Ένωση στο ΣτΕ. Στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο έχει προσφύγει η Ζωοφιλική – Οικολογική Ένωση Ελλάδος και ζητεί να ανασταλεί και να ακυρωθεί η επίμαχη υπουργική απόφαση ως αντισυνταγματική, αντίθετη σε διεθνείς συμβάσεις και στην Ευρωπαϊκή και Ελληνική νομοθεσία.

Η Ένωση αναφέρει ότι η διάρκεια της κυνηγετικής περιόδου, που άρχισε ιδιαιτέρα πρώιμα την 20η Αυγούστου 2013 και λήγει υπερβολικά παρατεταμένα την 28η Φεβρουαρίου 2014 βλάπτει την αναπαραγωγική ικανότητα όλων των ειδών της άγριας πανίδας, ενώ παράλληλα τίθεται σε κίνδυνο η αποδημία τους.

Σύμφωνα με το protothema.gr, η Ένωση επισημαίνει ότι η επίμαχη υπουργική απόφαση εκδόθηκε χωρίς να έχει προηγηθεί, όπως απαιτεί η νομοθεσία, ειδική έρευνα για την επίδραση των χρονικών ορίων (έναρξη και λήξη) της κυνηγετικής περιόδου επί της αναπαραγωγικής ικανότητας της άγριας πανίδας, τόσο των απολύτως προστατευμένων όσο και των θηρευσίμων ειδών, αλλά και επί της προστασίας της μεταναστεύσεως των αποδήμων πτηνών. Απλά, σημειώνει η Ένωση, η υπουργική απόφαση επικαλείται μια «επικαιροποιημένη δήθεν» μελέτη την οποία όμως ούτε οι υπηρεσιακοί παράγοντες του υπουργείου την γνωρίζουν, αλλά και πέρα από όλα αυτά ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα, καθώς στηρίζεται σε παλαιά μελέτη και όχι νέα που να αφορά την τρέχουσας κυνηγητική περίοδο όπως απαιτεί η νομοθεσία και η νομολογία.

Παράλληλα, παράνομα η λήξη της θήρας γίνεται κλιμακωτά, ενώ έπρεπε η ημερομηνία της λήξης να είναι η ίδια για όλα τα είδη. Δηλαδή δεν έπρεπε η λήξη της θητείας του κυνηγιού της πετροπέρδικας να είναι 15.12.2013, του φασιανού την 31.12.2013, του λαγού την 10.1.2014, του αγριόχειρου την 201.1.2014, της νησιώτικης πέρδικας την 15.12.2013, αλλά για όλα τα είδη να είναι κοινή ημερομηνία λήξης της θήρας. Επιπρόσθετα είναι παράνομή η εν λόγω υπουργική απόφαση, καθώς η κυνηγητική δραστηριότητα κατά τα τέλη του καλοκαιριού και μέχρι 15 Οκτωβρίου συμπίπτει με τον αναπαρωγικό κύκλο των πτηνών, τόσο των θηρευσίμων, όσο και των προστατευομένων, ενώ στα τέλη Ιανουαρίου αρχίζει η μετανάστευση των αποδημητικών πτηνών. Εξάλλου, δεν λαμβάνεται υπόψη ότι κατά τα τελευταία χρόνια υπήρξαν καταστροφικές πυρκαγιές σε πολλά σημεία της χώρας, ούτε όμως υπάρχει πρόβλεψη απαγόρευσης της θήρας για τις 264 περιοχές που έχουν προταθεί να ενταχθούν στο προστατευτικό δίκτυο ΝΑΤURA 2000.

Περαιτέρω, η επίμαχη υπουργική απόφαση, τονίζει η Ένωση, «αποφεύγει ευσχήμως να χαρακτηρίσει την αλεπού, το πετροκούναβο, την καρακάξα, την κάργια, την κουρούνα και το ψαρόνι ως επιβλαβή θηράματα», όπως παγίως συνέβαινε κατά το παρελθόν και να κατάταξη αυτά στα θηρεύσιμα, ενώ περιέλαβε τη φλυαρόπαπια και την ασπρομετωπόχηνα στον κατάλογο των θηρεύσιμων ειδών, τα οποία και μέχρι προ δύο ετών ήταν μη θηρεύσιμα. Τέλος, υποστηρίζει η Ένωση, ότι η προσβαλλόμενη υπουργική απόφαση παραβιάζει το άρθρο 24 του Συντάγματος, τη Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, τη Διεθνή Σύμβαση RAMSAR, τη Σύμβαση της Βόννης, κοινοτικές οδηγίες, την ελληνική και Ευρωπαϊκή νομοθεσία, όπως και την νομολογία (παλαιότερες αποφάσεις) του Συμβουλίου της Επικρατείας. Υπενθυμίζεται ότι το ΣτΕ έχει ακυρώσει ανάλογες υπουργικές αποφάσεις που καθορίζουν την κυνηγετική περίοδο κατά τα έτη 1993, 1994, 1998, 2000, 2001 και 2009. Μετά την ακύρωση των υπουργικών αποφάσεων ο αρμόδιος υπουργός αμέσως εκδίδει ακριβώς όμοια απόφαση και μέχρι να επιληφθεί εκ νέου το ΣτΕ έχει περάσει η κυνηγητική περίοδος, καθιστώντας έτσι την δικαστική απόφαση «λευκό χαρτί».