Μια φανταστική ημέρα στο κυνήγι μπεκάτσας

Σήμερα ήταν μια μέρα φανταστική καθώς μια μπεκάτσα εκπαίδευε για ένα 3ωρο εμένα και τα σκυλιά...

Πριν το πρώτο σήκωμα καρφωμένη στον πάτο του ρέματος απο τον BRUNO, βατραχοπηδούσε για 2 χιλιόμετρα, με αποτέλεσμα να έχω χαμένο το σκυλί για μία ώρα. Νόμισα ότι τον είχε χτυπήσει λύκος. Δεν άκουγα ούτε το μπίπερ του. Το πουλί όταν τελείωσε το ρέμα σε ένα χωματόδρομο, αντί να πετάξει να φύγει, ξαναγύρισε πάλι πίσω ποδαρωμένη με τον σκύλο να την πηγαίνει ποντα φερμα.

Τότε τον ξαναβρήκα, κάποτε σε μια απόσταση 50 μέτρων από μενα και τα σκυλιά σηκώθηκε για να πιάσει σε ένα διπλανό ρέμα. Εκεί της κάναμε 3 σηκώματα. Ρε τι μπίπερ έκλεισα. Τι κουδούνια έβγαλα, τι τα σκυλιά στις μύτες περπατούσαν, δεν μας έβαζε κοντά της, μας έκανε ταντελα το πουλί, στο τελευταίο σήκωμα της έκανα καρτέρι, άφησα τα σκυλιά να φύγουν μόνα τους και έκατσα έξω από το ρέμα ακίνητος. Σε ένα 20λεπτο ήρθε πάνω μου στα 10 μέτρα, έριξα μια τουφεκιά για αποχαιρετισμό.

Τέτοια πουλιά πρέπει να ζουν για να αφήνουν σπόρο.

Η κυνηγετική ιστορία αυτή είναι γραμμένη από τον αναγνώστη μας Γιάννη Στεργίου. Μπορείτε να μας στέλνετε τις δικές σας κυνηγετικές ιστορίες στο [email protected] και θα τις δημοσιεύουμε στο www.greekhunter.gr.