Ζώγρηση: Το μέλλον της διαχείρισης των κυνηγότοπων

Παρ’ όλο που η απελευθέρωση τεχνητά εκτρεφόμενων περδίκων είναι διαδεδομένη παγκοσμίως, σήμερα από τον επιστημονικό κόσμο θεωρείται ότι δεν είναι η πιο αποτελεσματική και συμφέρουσα μέθοδος. 

Σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία, μόλις το 5-10% των τεχνητά εκτρεφόμενων ορνιθόμορφων που απελευθερώνονται σε μια περιοχή καταφέρνει να επιβιώσει και να εισέλθει στην αναπαραγωγική διαδικασία. Τα άτομα αυτά είναι 7-23 φορές λιγότερο ικανά να αναθρέψουν νεοσσούς σε σχέση με τα άγρια. Τα παραπάνω έχουν ως αποτέλεσμα τις μικρές πιθανότητες επιτυχίας ενδυνάμωσης ή επαναεγκατάστασης των πληθυσμών περδίκων.

Η επιστημονική κοινότητα αναζητεί τις καλύτερες διαχειριστικές λύσεις όσον αφορά στην ενδυνάμωση πληθυσμών ή στην εγκατάσταση νέων (στην περίπτωσή μας της Νησιωτικής Πέρδικας).

Οι λύσεις που προτείνονται είναι δύο:

α) η φυσική εκτροφή και ανατροφή νεοσσών (η οποία πλέον εφαρμόζεται με επιτυχία από τον Κ.Σ. Λέρου) και

β) η σύλληψη και μεταφορά άγριων ατόμων από γειτονικούς πληθυσμούς (ζώγρηση).

Η δεύτερη μέθοδος προκρίνεται και από την Παγκόσμια Ένωση Προστασίας της Φύσης (IUCN) ως η πιο αποτελεσματική και ορθολογιστική. Βασική προϋπόθεση που θέτει η IUCN για την επιτυχία είναι να εξασφαλιστεί ότι αποδεδειγμένα δε θα πληγούν οι πληθυσμοί απ’ όπου θα γίνει η άντληση ατόμων.

Η Α΄ ΚΟΚΔ έχει στρέψει το ενδιαφέρον της προς αυτή την κατεύθυνση από το 2010, αναζητώντας τις κατάλληλες περιοχές-πηγές για ζώγρηση. Ήδη υπάρχει το επιτυχημένο παράδειγμα ζώγρησης από το νησί της Χρυσής (νότια της Ιεράπετρας), όπου μετά από σχετική μελέτη και δημιουργία πληθυσμιακού μοντέλου από τους επιστήμονες της Α΄ ΚΟΚΔ 2011, με την εξέταση σεναρίων συγκομιδής για την απόκριση του πληθυσμού πέρδικας στο μέλλον, εκδόθηκε σχετική άδεια από τη Δ/νση Δασών Λασιθίου που επιτρέπει τη σύλληψη 200 ατόμων πέρδικας ανά δεύτερο έτος. Η πρώτη ζώγρηση έγινε το 2012, ενώ το 2014 θα επαναληφθεί.

Τα συλληφθέντα άτομα χρησιμοποιούνται, με την υπόδειξη της Δ/νσης Δασών Λασιθίου, είτε για τη άμεσή τους απελευθέρωση σε ΚΑΖ και κυνηγότοπους, ή ως γεννήτορες στο Κρατικό Εκτροφείο Ρεθύμνου. Παρόμοιες μελέτες έχουν πραγματοποιηθεί για ζώγρηση Λαγού στη Χρυσή και τη νήσο Ψείρα Λασιθίου και αναμένονται σχετικές αποφάσεις, ενώ η Α΄ ΚΟΚΔ σχεδιάζει και χρηματοδοτεί παρεμβάσεις (μέσω των Κ.Σ. Ιεράπετρας και Σητείας αντίστοιχα) στις 2 προαναφερόμενες νησίδες, ώστε να λειτουργούν ως φυσικά εκτροφεία. Η αναζήτηση πηγών ζώγρησης συνεχίζεται και ήδη υπάρχει καλή συνεργασία με τις Διευθύνσεις Δασών Χανίων και Δωδεκανήσου προς την κατεύθυνση αυτή.