Το κυνήγι της ενάρξεως

Ξεκίνησε ήδη η αντίστροφη μέτρηση για την έναρξη του κυνηγίου. Η 20η Αυγούστου είναι πολύ κοντά για τις πρώτες τουφεκιές στα ορτύκια. Υπάρχουν κυνηγοί που λατρεύουν το κυνήγι των ορτυκιών με σκύλο φέρμας. Υπάρχουν κι αυτοί που τις πρώτες μέρες πηγαίνουν στα τρυγόνια και μετά στα ορτύκια.

Το κυνήγι του ορτυκιού είναι από τα πιο όμορφα κυνήγια. Σου δίνεται η δυνατότητα να παρακολουθείς την έρευνα το σκύλου σου συνέχεια. Τα ορτύκια στην Ελλάδα συνήθως τα κυνηγάμε στα σιταροχώραφα, σε βαμβακιές, σε τριφύλλια. Τα περαστικά, πολλές φορές, τα βρίσκουμε σε λοφάκια ακαλλιέργητα, σε βουνά πετρώδη, π.χ. στη Μάνη και σε πολλά νησιά.

Για το κυνήγι του ορτυκιού χρειαζόμαστε ένα σκύλο κοντότριχο για να μην γεμίζει κολτσίδες μέσα στα χέρια, τα τριφύλλια και τα βαμβάκια, ένα σκύλο όχι με μεγάλες ταχύτητες, για να μπορεί να εντοπίζει τα ορτύκια πιο εύκολα λόγω ζέστης, ένα σκύλο με αντοχή και διάρκεια, για να βρίσκει με ευκολία τα χτυπημένα ορτύκια και να κάνει άριστο απόρτ. Όλοι καταλαβαίνουμε ότι ένα ιδανικό σκυλί για ορτύκια είναι ο σκύλος που έχει μεθοδική έρευνα, σταθερό τέμπο, μεγάλες ψυχικές δυνάμεις και αντοχή στις υψηλές θερμοκρασίες.

Τέτοια σκυλιά υπάρχουν σε όλες τις φυλές, με αυτές τις προδιαθέσεις αλλά πίσω από τον καλό σκύλο κρύβεται ένας μερακλής κυνηγός που έχει ασχοληθεί πολύ με τον σκύλο του. Και βέβαια, είτε έχει γνώσεις να το εκπαιδεύσει μόνος του, είτε έχει ζητήσει τη βοήθεια κάποιου γνωστού εκπαιδευτή στο χώρο.

Ένα από τα σκυλιά που κάνουν για το κυνήγι του ορτυκιού είναι και το κούρτσχααρ. Αυτός ο πολυτάλαντος σκύλος συγκεντρώνει τα περισσότερα πλεονεκτήματα για το κυνήγι του ορτυκιού. Τα κούρτσχααρ είναι σκυλιά που πρέπει να προσαρμόζονται ανάλογα με την θερμοκρασία και το έδαφος τον τρόπο έρευνάς τους. Άλλες φορές θα πάνε με το κεφάλι ψηλά κυνηγώντας αναθυμιάσεις από μακριά, ενώ άλλες φορές θα χρησιμοποιήσουν την ιχνηλασία για τα ορτύκια που ποδαρώνουν μέσα στις κουρεμένες σταριές, τα λεγόμενα και ντοπιάρικα.

Τα κλισέ ότι ένας είναι ο τρόπος έρευνας ανά φυλή, το βρίσκω προσωπικά ουτοπικό και μακράν από τις αληθινές συνθήκες κυνηγίου. Ακόμη και σήμερα υπάρχουν έμπειροι κυνηγοί που έχουν πολλές εμπειρίες σε πραγματικό κυνήγι ορτυκιού και ψάχνουν τέτοια σκυλιά μόνο για το κυνήγι των ορτυκιών. Το να χτυπάς πολλά ορτύκια δεν είναι όμως το ιδανικό. Σήμερα, ο πραγματικός χομπίστας κυνηγός προτιμά έστω και λιγότερα θηράματα, με ολοκληρωμένες όμως φάσεις θεάματος, χωρίς να τουφεκίζει καν τα αφερμάριστα ορτύκια.

Το σημερινό κούρτσχααρ, όταν είναι «υβρίδιο» κυνηγά τα ορτύκια με το κεφάλι μόνο ψηλά, πολύ λίγες φορές το χαμηλώνει στο έδαφος όταν ο καιρός είναι πολύ ζεστός και αμέσως μετά συνεχίζει με καλπασμό κι ενεργητικότητα την έρευνά του. Θεωρώ μέσα από τα πολλά μου κυνήγια ότι δεν υπάρχει σκύλος παρά πολύ μικρών εξαιρέσων, που να έχει τη δυνατότητα να καλπάζει συνεχόμενα για 2 ώρες. Άλλωστε, σκυλιά καλπαστές δεν είναι ιδανικά για το συγκεκριμένο κυνήγι.

Ένα πολύ καλά εκπαιδευμένο κυνηγόσκυλο, ανεξαρτήτου φυλής, ψάχνει το χωράφι πολύ μεθοδικά, χωρίς ν’ αφήνει ακάλυπτο χώρο, ελέγχει με προσοχή τις άκρες των χωραφιών, καταλαβαίνει γρήγορα, ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες της ημέρας, που προτιμούν να βρίσκονται τα ορτύκια, ψάχνοντας τα με επιμονή. Πρέπει να έχει άριστη επαφή με τον κυνηγό του ώστε να εκτελεί πρόσχαρα και με όρεξη σε κάθε εντολή του. Αν το ορτύκι κοταρίζει, ένα καλό κυνηγόσκυλο πρέπει να το παρακολουθεί πολύ προσεκτικά με σηκωμένα τα’ αυτιά, ποντάροντας πολύ αργά, έχοντας συνήθως κάποιο από τα μπροστινά πόδια του σηκωμένο ή και πολλές φορές ένα από τα πίσω, μέχρι να μπλοκάρει το ορτύκι.

Όταν σηκωθεί το ορτύκι και το τουφεκίσουμε, δεν θα πρέπει να τρέξουμε για να το βρούμε. Το σωστό κυνηγόσκυλο, που έχει εκπαιδευτεί στη διαδικασία της επαναφοράς, με πολύ όρεξη τρέχει στο μέρος που έπεσε το ορτύκι, το εντοπίζει με σχετική ευκολία και μας το φέρνει γεμάτο χαρά. Αν αυτό δεν συμβεί τότε πρέπει να συνεχίσουμε την εκπαίδευση με τεχνητό θήραμα ώστε να κάνουμε τις τυπικές διορθώσεις για να έχουμε ένα καλό και γρήγορο απόρτ.

Για όσους αυτή την εποχή προετοιμάζονται για μία εξόρμηση σε κάποια περιοχή της βορείου Ελλάδος, θα τους πρότεινα από τις τελευταίες πληροφορίες που έχω, να προτιμήσουν τη Δυτική Μακεδονία, γιατί όπως δείχνουν τα πράγματα μέχρι στιγμής υπάρχουν καλοί πληθυσμοί ορτυκιών. Τέλος, θα ήθελα να πω στους νεότερους κυνηγούς ότι όσο πιο προγραμματισμένοι είναι και έχουν κάνει έναν σωστό οικονομικό προϋπολογισμό τόσο δεν θα φύγουν εκτός των ορίων τους. Επίσης, πρέπει όλοι να ξαναθυμηθούμε τις εποχές των παλαιότερων κυνηγών, που κανόνιζαν και έβρισκαν παρέα 4-5 άτομα, και έτσι το κυνήγι ήταν και διασκεδαστικό και η ομάδα έφερνε περισσότερα αποτελέσματα και βεβαίως πιο ασφαλής από το να ταξιδεύετε και να κυνηγάτε μόνοι σας.

Εύχομαι λοιπόν σε όλους να καταφέρουν και φέτος να εκδώσουν την άδεια κυνηγίου τους και να γευτούν τη μαγεία της έναρξης της κυνηγετικής περιόδου.

Γράφει ο Κωνσταντίνος Καλφόπουλος – εκτροφέας εκπαιδευτής

http://kurzhaarverginas.blogspot.gr/