Μάθημα 12ο: Προσοχή στα σκάγια!

Την τρίτη μέρα οδηγούμε ξανά το κουτάβι στο σημείο που την προηγούμενη κόλλησε, κι αφού ξεκινήσει να ιχνηλατεί παρακολουθούμε πάλι ήρεμοι και ακίνητοι. Η ίδια διαδικασία θα επαναλαμβάνεται ώσπου να ξεσηκώσει το λαγό, όσοι έξοδοι και αν χρειαστούν. 

Αν μπροσαλέψει ο λαγός δεν πρέπει να μιλήσουμε, αλλά αν το κουτάβι καθυστερήσει πολύ να πλησιάσει στο γιατάκι (παραπάνω από 15 λεπτά), μπορούμε να πλησιάσουμε αργά στο σημείο που ξεσηκώθηκε και πετώντας κάποιο πετραδάκι πάνω στο γιατάκι του να του δώσουμε την εντολή πάρτο, ούτως ώστε να πλησιάσει, να βρει το γιατάκι και να ξεκινήσει την καταδίωξη.

Αυτό δεν επιτρέπεται να το κάνουμε συχνά, αλλά μια-δυο φορές για να πονηρευτεί το κουτάβι και να κάνει πιο γρήγορα όταν πλησιάζει στα σάλτα, έχοντας το νου του στο μπροσάλεμα του λαγού. Μπορεί όμως (αυτό θα ήταν ευτύχημα) να ξεσηκώσει δυναμικά το λαγό. Όποια πορεία και αν ακολουθήσει ο λαγός εμείς θα παραμείνουμε ακίνητοι στη θέση μας και θα περιμένουμε όση ώρα τον καταδιώκει, ώσπου να τον χάσει, να τον παρατήσει και να γυρίσει κοντά μας.

Θα πρέπει να ξέρει ότι εμείς θα τον περιμένουμε εκεί και δε θα φύγουμε. Όταν γυρίσει η χαρά μας θα είναι έκδηλη, τα μπράβο πολλά και τα χάδια πλούσια. Θα πρέπει να καταλάβει ότι έκανε καλά τη δουλειά του κι αυτό είναι που ζητάμε από αυτό. Αμέσως, πλησιάζοντας προς το γιατάκι, του ζητάμε να μας δείξει το γιατάκι του λαγού, λέγοντας του για πρώτη φορά την εντολή «πού είναι». Ίσως δε καταλάβει αμέσως την εντολή αυτή, αλλά βλέποντας μας να ψάχνουμε για το γιατάκι, θα καταλάβει και αφού το βρει θα συνεχίσουμε τα χάδια. Το σίγουρο είναι πως την επόμενη φορά που θα του ξαναπούμε την εντολή, αμέσως θα ψάξει και θα μας δείξει το γιατάκι.

Αν είναι περίοδος κυνηγιού θα τουφεκίσουμε το λαγό στην πρώτη αλλαγή κατεύθυνσης που θα επιχειρήσει, σημαδεύοντας καλά ώστε να πέσει με μια τουφεκιά. Αυτό που πρέπει ιδιαίτερα να προσέξουμε είναι να μην πέσουν τα σκάγια πάνω από το κουτάβι, γιατί θα σφυρίξουν και ενδέχεται να φοβηθεί ή ακόμα και να του δημιουργήσουμε πρόβλημα γιατί ίσως το εξηγήσει ως τιμωρία που κυνήγησε το λαγό… Αν όμως δεν αντέξουμε στον πειρασμό και το κουτάβι φοβηθεί, θα το καθησυχάσουμε χαϊδεύοντας το και στη συνέχεια θα το οδηγήσουμε στα ίχνη του λαγού μέχρι το σημείο που έχει πέσει. Θα είναι ευτύχημα τη στιγμή του πυροβολισμού να έχει οπτική επαφή με το λαγό, για να καταλάβει μια για πάντα ότι πυροβολισμός σημαίνει λαγός και θα τρέχει στο εξής να ψάχνει τη φυγή του (μυρωδιά διαφυγής). Θα αφήσουμε το κουτάβι να παίξει λίγο με το λαγό επαινώντας το και θα επέμβουμε μόνο αν προσπαθήσει να το δαγκώσει πολύ, δίνοντας του με ήπιο τόνο την εντολή «μη».

Στη συνέχεια παίρνοντας το λαγό θα επιστρέψουμε πίσω και θα δώσουμε εντολή να ψάξει το γιατάκι του λαγού επαινώντας το ξανά. Αν δε προλάβουμε να τουφεκίσουμε, το λαγό στο ξεπέταγμα, θα στηθούμε σε ένα καλό πόστο καρτεριού κοντά στο κέντρο που ξεσηκώθηκε ο λαγός. Αν το κουτάβι καταφέρει και τον γυρίσει, θα τον τουφεκίσουμε και δε θα τον πιάσουμε στα χέρια μας, αλλά θα παραμείνουμε στη θέση μας και θα περιμένουμε το κουτάβι εώς ότου ακολουθώντας τη φυγή του, τον βρει ξαπλωμένο στο έδαφος. Έτσι θα καταλάβει πως αν ακολουθήσει τη φυγή, αργά ή γρήγορα θα βρει μπροστά του το λαγό, κι αυτό θα του δίνει το κουράγιο να παραμείνει στην καταδίωξη και να μην τα παρατά. Αν όμως τουφεκίσουμε το λαγό, αλλά ωστόσο αυτό τον έχει χάσει κι έρθει από άλλη κατεύθυνση, θα το οδηγήσουμε στο σημείο που είδαμε το λαγό να έρχεται και θα το βάλουμε στα ίχνη. Εύκολα θα τον βρει εκεί που έχει πέσει, και στη συνέχεια θα ακολουθήσουμε την παραπάνω διαδικασία (χάδια, επαίνους κ.τ.λ.)

Στη συνέχεια θα απομακρυνθούμε τουλάχιστον 50-60 μέτρα κι αφού περάσουν 5-10 λεπτά και ηρεμήσει το κουτάβι, θα κρεμάσουμε το λαγό και ανοίγοντας τον θα του δώσουμε λίγο συκώτι, αφού βέβαια αφαιρέσουμε τη χολή, ή άλλα μέρη από την κοιλιά και τα εντόσθια αφού αφαιρέσουμε την τροφή ή τα κόπρανα που περιέχουν αυτά. Αυτό πρέπει να γίνει αφού το κουτάβι ηρεμήσει γιατί αν γίνει αμέσως, το μόνο που ίσως να πετύχουμε, είναι στο μέλλον να τρώει το λαγό που θα πιάσει μακριά μας.

Απόσπασμα από το βιβλίο "Κυνήγι Λαγού" του Μανούσου Χαλκιαδάκη. Ο κύριος σκοπός του βιβλίου είναι μέσα από τις 352 σελίδες του, να μεταδώσει στο λαγοκυνηγό επίπεδο γνώσεων τέτοιο, ούτως ώστε αρχικά να ξεκαθαρίσει στο μυαλό του την πραγματικότητα από τους μύθους γύρω από το κυνήγι του λαγού και στη συνέχεια να του αποκαλύψει πολλές απλές, αλλά αλάθητες τεχνικές για το προσοδοφόρο κυνήγι του. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.