Το θήραμα του μέλλοντος!

Γράφει ο Κωνσταντίνος Καλφόπουλος, εκτροφέας-εκπαιδευτής

Αυτό το θήραμα το γνώρισα για πρώτη φορά πριν 20 χρόνια, όταν κάποιος μεγαλύτερός μου, μου είπε να κυνηγήσουμε φασιανούς σε μια ελεγχόμενη κυνηγετική περιοχή, και συγκεκριμένα στην ελεγχόμενη κυνηγετική περιοχή του Αταλαντονησίου. Από τότε αυτό το θήραμα χάραξε βαθιά την καρδιά μου και στη σκέψη μου μπήκε ένας μεγάλος στόχος να καταφέρω να έχω τη δυνατότητα να κυνηγώ κάθε χρόνο αυτό το εξαιρετικό θήραμα. Δεκαπέντε χρόνια μετά κατάφερα να φτιάξω το δικό μου κτήμα και από το Σεπτέμβριο έως το Δεκέμβριο να μπορώ να ζω συγκινητικές στιγμές σαν να κυνηγούσα μπεκάτσες 4 μήνες το χρόνο.

Σε αυτό το θήραμα, καταρχάς, σε γοητεύει το φτέρωμά του. Όσο όμορφο φτέρωμα έχει το θηλυκό, που έχει γήινα χρώματα άρα και ένα καλό καμουφλάζ, ακόμα καλύτερο είναι το φτέρωμα του αρσενικού που του δίνει μια βασιλική μορφή.

Οι φασιανοί προτιμούν τις πεδινές, καλλιεργούμενες εκτάσεις, κυρίως σιτάρια και καλαμπόκια, είδη με ψηλή βλάστηση ώστε να τους προσφέρουν άριστη κάλυψη. Η τροφή του είναι τόσο ζωική όσο και φυτική, η οποία καταλαμβάνει και το μεγαλύτερο ποσοστό των διατροφικών του συνηθειών. Αυτή αποτελείται από σπόρους και καρπούς.

Όταν ζητούσα πληροφορίες για το πώς θα ετοιμάσω το κτήμα μου και θα αναπαράγω αυτό το θήραμα, πηγαίνοντας σε φάρμες στην Αγγλία και στην Ουγγαρία, έμαθα ότι είναι ένα θήραμα,  το οποίο μετά το ορτύκι,  είναι το αμέσως ευκολότερο θήραμα προς αναπαραγωγή. Οι farmers, λοιπόν, μου εξήγησαν ότι είναι ένα είδος πολυγαμικό, ότι τα θηλυκά γεννούν 10 -15 αυγά και τα επωάζουν σε 25 μέρες. Από εκεί και πέρα χρειάζεται ένα μεγάλο κλωβό προσαρμογής και εξοικείωσης κοντά στον κυνηγότοπο. Με αυτόν τον τρόπο έχουμε την τέλεια «συνταγή» για καλύτερη προσαρμογή του εκτροφικού φασιανού στον κυνηγότοπο. Βεβαίως και θα πρέπει να έχουμε φροντίσει για κάποια καταπολέμηση των επιβλαβών.

Κυνηγετικά θεωρώ ότι ο φασιανός ως θήραμα είναι γνωστός σε λίγους στην Ελλάδα. Σε αυτούς που κατάφεραν να τον γνωρίσουν κυνηγώντας τον στο εξωτερικό και έχουν πάρα πολύ καλές εμπειρίες .Υπάρχει, όμως, και μια άλλη μερίδα κυνηγών που γνώρισε τους φασιανούς σε κάποιες ελεγχόμενες κυνηγετικές περιοχές , που η διαχείρισή τους δεν γινόταν με σωστό τρόπο, τα πουλιά απελευθερώνονταν λίγο πριν κυνηγηθούν, με αποτέλεσμα η όλη διαδικασία να χάνει το δέος της και απλά και ψυχρά να γίνεται «συλλογή  κρέατος».

Το κυνήγι του, τα τελευταία 5 χρόνια που έχω τη δυνατότητα στο κτήμα να έχω πολλές ευκαιρίες και να το γνωρίσω καλύτερα, θα πω ότι δεν είναι εύκολο. Θεωρώ ότι ο φασιανός ως θήραμα αποτελεί τον προθάλαμο για να «χτίσεις» ένα ονειρεμένο μπεκατσόσκυλο. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι μαθαίνει τα σκυλιά να «μπαίνουν» περισσότερο στο πυκνό, να γίνονται περισσότερο αθόρυβα μέσα στο δάσος ώστε να προσεγγίσουν το θήραμα, τα κάνει να γίνονται πιο έξυπνα και να σκεφτούν τρόπους να το πλησιάσουν, τα μαθαίνει να φερμάρουν στη σωστή απόσταση και βεβαίως , το σημαντικότερο για μένα, το πότε πρέπει να ποντάρουν.

Ένα άλλο που έχω παρατηρήσει «βγάζοντας» σκύλους δικούς μου ή ξένης ιδιοκτησίας είναι ότι σκύλος πρέπει να ξεπεράσει το συναίσθημα , που σε γενικές γραμμές εγώ αποκαλώ «πανικό πετάγματος». Ο φασιανός ως θήραμα είναι επιβλητικός και ο τρόπος που τελικά πετάγεται είναι θα έλεγα μεγαλειώδεις. Σας πληροφορώ ότι δεκάδες φορές έχω ξαφνιαστεί από ένα πέταγμα δεξιά ή αριστερά μου περπατώντας αμέριμνος και προσπαθώντας να ακούσω το κουδουνάκι του μαθητευόμενου σκύλου μπροστά μου.

Σε αυτό το γραπτό, όμως, ο σκοπός μου δεν είναι απλά να παρουσιάσω το φασιανό γιατί αυτό έχει ξανασυμβεί πολλές φορές στα κυνηγετικά έντυπα. Σκοπός μου είναι να δώσω την ταπεινή μου άποψη για το πώς αυτό το θήραμα μπορεί να γίνει το θήραμα του μέλλοντος. Αν εγώ ένας μικρός εκτροφέας μπορώ να εκκολάψω και να μεγαλώσω φασιανούς, θεωρώ ότι οι κυνηγετικές οργανώσεις με σωστό τρόπο μπορούν να μεγαλουργήσουν και να δώσουν ζωή σε πολλά άδεια βουνά που υπάρχουν σήμερα στον ελληνικό χώρο.

Βεβαίως και υπάρχουν κυνηγετικοί σύλλογοι, όπως γνωρίζω για παράδειγμα ο Κ.Σ. Σκύρου, που έχει κάνει εξαιρετική δουλειά με το συγκεκριμένο θήραμα. Και ελπίζω κάποιος πρόεδρος Κ.Σ.  να διαβάζει αυτές τις λίγες αράδες αυτή τη στιγμή και να βάλει στόχο να δημιουργήσει στο χώρο ευθύνης του τις κατάλληλες συνθήκες ώστε πλέον να υπάρχει ενδημικό θήραμα στην περιοχή του. Γνωστό και το εγχείρημα της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Στερεάς Ελλάδας για τις εγκαταστάσεις στην Εύβοια, που όμως ακόμα, τουλάχιστον σε μένα δεν έχει πέσει στην αντίληψή μου, να υπάρχουν οι πρώτες εκατοντάδες απελευθερώσεις σε χώρους ευθύνης τους.

Ακόμα και οι όμιλοι κυνηγετικών φυλών θα έπρεπε να δώσουν περισσότερο έμφαση σε αυτό το θήραμα και να δημιουργήσουν περισσότερους αγώνες κυνηγετικών ικανοτήτων , παρά να διοργανώνουν αγώνες μπεκάτσας σε άδεια βουνά. Δεν είναι λίγα τα δελτία τύπου, όλα αυτά τα χρόνια από τους ομίλους φυλών, που ένα τσούρμο άνθρωποι ανέβηκαν για κάποιο διήμερο αγώνα και 15-20 σκύλοι δεν συνάντησαν ποτέ την πολυπόθητη μπεκάτσα. Στο ίδιο όμως περιβάλλον, εάν υπήρχαν φασιανοί, θα μπορούσαμε να αξιολογήσουμε περισσότερα σκυλιά και να δούμε την εργασιακή συμπεριφορά του κάθε διαγωνιζόμενου σκύλου ακριβώς σαν να βλέπαμε έναν αγώνα μπεκάτσας.

Θυμάμαι όταν διαγωνιζόμουν στους αγώνες πρακτικού κυνηγίου στον όμιλο φυλής που ήμουν μέλος ότι ο αγώνας του φασιανού, ήταν ο μοναδικός αγώνας που ήταν πιο κοντά προσαρμοσμένος στις αληθινές συνθήκες κυνηγίου. Ήταν ο μοναδικός αγώνας που ο κυναγωγός μπορούσε εάν ήθελε να φέρει μαζί του και το κυνηγετικό του όπλο. Ταπεινή μου άποψη είναι ότι οι όμιλοι έκαναν στο παρελθόν κάποια λάθη, που σήμερα είναι αναγκαίο να γίνουν αλλαγές για περισσότεροι συσπείρωση κυναγωγών σε κάποιο αγώνα.

Σήμερα, και εγώ ο ίδιος, που ασχολούμαι πιο ενεργά από τον μέσο κυνηγό θα δίσταζα λόγω οικονομικής δυσχέρειας, να πάω σε έναν αγώνα μπεκάτσας, γιατί το πρώτο που θα σκεφτόμουν θα ήταν εάν το δάσος θα είχε μπεκάτσες, ώστε να βρουν όλοι οι διαγωνιζόμενοι. Δεν θα σκεφτόμουν το ίδιο, όμως, για έναν αγώνα με θήραμα το φασιανό.

Αλλά για να γίνω και πιο ρομαντικός; Θα έκανα μια πρόταση σε αυτούς που είναι η «αιχμή του δόρατος» στο κυνήγι και στην προστασία του να δουν με πιο τρόπο θα μπορούσαν να διαχειριστούν και  να έρθουν σε συνεννόηση με την πολιτεία μέσω κάποιας ενοικίασης κάποιων ελεγχόμενων κυνηγετικών περιοχών, οι οποίες σήμερα είναι κλειστές λόγω της οικονομικής κρίσης.

Στη σημερινή εποχή που όλα σε αυτή τη χώρα έχουν «βγει στο σφυρί» θα μπορούσε να γίνει κάποιος έρανος μέσω των κυνηγετικών οργανώσεων και οι κυνηγοί να συνδράμουν με κάποιο μικρό ποσό ώστε να μαζευτούν κάποια χρήματα και αυτό το εγχείρημα να βρει δράση. Ξέρω ότι κάποιοι γρήγορα, χωρίς πολύ σκέψη, θα πουν ότι όλα αυτά εύκολα γράφονται και λέγονται αλλά δύσκολα υλοποιούνται. Αλλά στην σημερινή εποχή, κύριοι, και του «σπανού τα γένια» γίνονται. Αρκεί να υπάρχει όραμα, επιμονή και πείσμα.

Σήμερα σε μια Ελλάδα με πολλές μεταρρυθμίσεις και μεταβάσεις το κυνήγι έχει παραγκωνιστεί ως κάτι το περιττό, ξεχνώντας ότι χιλιάδες Έλληνες ζουν από αυτή τη δραστηριότητα μέσα από ξενοδοχεία, καταστήματα, κυνοτροφεία, εργοστάσια ειδών κυνηγίου, φυσιγγίων, όπλων κλπ. Για όλους αυτούς πρέπει αυτοί που βάζουν το σώμα τους μπροστά και ευαγγελίζονται ότι είναι οι «μπροστάρηδες» του κυνηγίου να βρουν τρόπους να μην νεκρώσει αυτή η συντεχνία. Γιατί εάν αυτό συμβεί και οι θέσεις πλέον θα είναι περιττές και δεκάδες υπάλληλοι, όπως γραμματεία, θηροφυλακή, κλπ, δεν θα έχουν λόγο ύπαρξης.

Για να έχουν όλα αυτά συνέχεια και το κυνήγι να έχει μέλλον πρέπει να σηκωθούμε από τις πολυθρόνες μας ή από τους θρόνους μας γιατί πραγματικά η ύπαρξη της κυνηγετικής πράξης της χώρας θα αντιμετωπίσει πρόβλημα και πάλι θα τρέχουμε όλοι εμείς κατόπιν εορτής. Το κυνήγι, λοιπόν, του φασιανού μπορεί, απ΄ όλες τις πλευρές, να δημιουργήσει τις συνθήκες για περισσότερο ενδημικό θήραμα στην ελληνική ύπαιθρο. Έτσι θα είναι ένα έναυσμα, στη σημερινή δύσκολη εποχή, ο κυνηγός, κοντά από τον τόπο του, να μπει στη διαδικασία να βγει στον κυνηγότοπο και να βρει κάποιο θήραμα, και όχι να περιμένει μόνο εάν ο καιρός και οι αποδημίες θα συμβάλλουν στην επίτευξη του στόχου, ο οποίος είναι, πάνω απ΄όλα, ο κυνηγός να παραμείνει ενεργός. Ο φασιανός, λοιπόν, μπορεί να γίνει ο επόμενος μεγάλος εγχώριος στόχος.  

http://kurzhaarverginas.blogspot.gr/