Η Φαλαρίδα, Fulica atra (αγγλ.: Eurasian Coot), γνωστή και με άλλα ονόματα στην Ελλάδα όπως: αγριοπουλάδα, καρακούσι, λούφα, μαυρόκοτα, μαυροκοτί, μαυρόπουλο, μπάλιζα, μπάλιτζα, νερόκοτα, φαλαρίδα, φόλεγα, είναι πτηνό μέλος της οικογένειας την Ραλλιδών (Rallidae).
Η Φαλαρίδα αναπαράγεται σε μικρές και μεγάλες λίμνες ανανεώσιμων υδάτων. Εμφανίζεται και αναπαράγεται στην Ευρώπη, Αυστραλία και Αφρική. Το είδος έχει προσφάτως εξαπλωθεί και στη Νέα Ζηλανδία. Κατοικεί στα ηπιότερα κλίματα στις περιοχές όπου απαντάται, αλλά αποδημεί σε νοτιότερα και δυτικότερα μέρη της Ασίας το χειμώνα καθώς τα νερά παγώνουν.
Η Φαλαρίδα έχει μήκος 36-42 cm, και είναι κυρίως μαύρη εκτός μίας μετωπιαίας λευκής ασπίδας. Τα μάτια της έχουν χαρακτηριστικό κόκκινο χρώμα. Ως κολυμβητικό είδος, η Φαλαρίδα διαθέτει μερική ενίσχυση στα μακριά δυνατά δάχτυλα των ποδιών.
Είναι θορυβώδες πτηνό με ευρύ ρεπερτόριο από ήχους παράγοντας τριξίματα ή κρώζοντας κυρίως τις νύχτες.
Είναι διστακτικό στην πτήση και συνήθως απογειώνεται κατά μήκος του νερού με παφλασμούς. Το ίδιο γίνεται και όταν δεν πετάει, όταν ταξιδεύει μικρές αποστάσεις με ταχύτητα σε εδαφικές διαμάχες. Όπως συμβαίνει με πολλά πτηνά της ίδιας οικογένειας, η αδύναμη πτήση του δεν εμπνέει αυτοπεποίθηση, αλλά στην αποδήμηση, κυρίως τις νύχτες, μπορεί να καλύψει πολύ μεγάλες αποστάσεις.
Το είδος χτίζει τη φωλιά του από ξερά καλάμια και χόρτα κοντά στις όχθες των νερών ή σε εμπόδια μέσα στο νερό που εξέχουν από αυτό. Γεννά έως και 10 αυγά, εντούτοις συνήθως μόνο 3 επιβιώνουν εξαιτίας της βίαιης συμπεριφοράς των γονέων.
Η Φαλαρίδα είναι παμφάγο πτηνό και τρέφεται με ποικιλία τροφών όπως αυγά από άλλα πουλιά του νερού, καθώς και με φύκη, βλάστηση, σπόρους και φρούτα. Δείχνει μεγάλη διαφοροποίηση στις διατροφικές του τεχνικές βοσκώντας σε γη ή στο νερό. Στο νερό μπορεί να καταλήξει να τρέφεται όπως η αγριόπαπια ή να βουτά αναζητώντας φαγητό.
Το κυνήγι της στην Ελλάδα επιτρέπεται από 15/9 εως10/2.