Tα αρχαιότερα τόξα της Ευρασίας

Μία πολύ ενδιαφέρουσα νέα μελέτη έρχεται να ρίξει φως στην πρώτη εμφάνιση του τόξου και του βέλους εκτός Αφρικής, σε μία περίοδο που μας πηγαίνει πίσω 48.000 χρόνια.

Όπως μας ενημερώνει η εφημερίδα Ναυτεμπορική, στο πλαίσιο νέας μελέτης, που δημοσιεύτηκε στο Science Advances, διεθνής ομάδα ερευνητών από το Max Planck Institute for the Science of Human History στη Γερμανία, το Griffith University στην Αυστραλία και το υπουργείο Αρχαιολογίας της κυβέρνησης της Σρι Λάνκα παρουσιάζονται στοιχεία για την αρχαιότερη γνωστή χρήση τεχνολογιών τόξου και βελών από ανθρώπους οπουδήποτε έξω από την Αφρική.

Ηλικίας περίπου 48.000 ετών, τα εργαλεία αυτά είναι αρχαιότερα από τα πρώτα αντίστοιχα που έχουν ανακαλυφθεί στην Ευρώπη. Ενδείξεις για τη χρήση τους στις αιχμές δείχνουν πως πιθανότατα χρησιμοποιούνταν για το κυνήγι δύσκολων θηραμάτων- ενώ επίσης άλλα λίθινα εργαλεία ενδεχομένως να χρησιμοποιούνταν για τη δημιουργία διχτυών ή ρούχων σε τροπικά περιβάλλοντα, κάτι που ανατρέπει παραδοσιακές αντιλήψεις σχετικά με το πώς ανθρώπινες καινοτομίες συνδέονταν με συγκεκριμένες προϋποθέσεις περιβάλλοντος.

Ευρήματα στην Ευρώπη, όπως βραχογραφίες, γλυπτά σε οστά, εργαλεία από κόκαλα, ρούχα κ.α. θεωρούνταν συχνά ως τα κορυφαία δείγματα πολιτιστικής εξέλιξης της Ύστερης Πλειστοκαίνου. Αυτές οι καινοτομίες και τεχνολογίες εκλαμβάνονταν ως βασικοί μηχανισμοί επιβίωσης, που χρησιμοποιούνταν από πληθυσμούς που αντιμετώπιζαν ψυχρότερα κλίματα. Στο μεταξύ, ανακαλύψεις αρχαιότερων τόξων και βελών, καθώς και ιχνών συμπεριφορών καλλιτεχνικής ή συμβολικής φύσης στα λιβάδια ή τις ακτές της Αφρικής έχουν οδηγήσει στο συμπέρασμα πως η σαβάνα και τα θαλάσσια περιβάλλοντα ήταν οι κινητήριες δυνάμεις πίσω από τους πρώιμους πειραματισμούς των ανθρώπων της Πλειστοκαίνου στις εξελικτικές τους πατρίδες.