Η Τρούφα

(Προσοχή, μην ψαχνετε τη μικρή σοκολατένια λιχουδιά...διαφέρει στην τιμή!)

Η τρούφα είναι ένα σπάνιο είδος υπόγειου μανιταριού (μύκητα) που αναπτύσσεται στις ρίζες ορισμένων ειδών δέντρων ή θάμνων, σε βάθος 5-50 περίπου εκατοστών. Η προσκόλληση του στις ρίζες των άλλων φυτών, οφείλεται στο ότι είναι ετερότροφος οργανισμός που δεν μπορεί να συνθέσει τις απαραίτητες για την επιβίωση του ουσίες, δημιουργώντας μια σχέση με το άλλο φυτό που ονομάζεται «μυκορριζική συμβίωση».

Θεωρείται είδος πολυτελείας λόγω της υψηλής θρεπτικής και γαστρονομικής της αξίας σε συνδιασμό με την απαγορευτική της τιμή... και ας μην ξεχνάμε και τις αφροδισιακές της ιδιότητες, στις οποίες αναφέρθηκαν οι Σουμέριοι, ο Θεόφραστος, ο Διοσκουρίδης κ.α.

Υπάρχουν περίπου 50 είδη τρούφας, του γένους tuber. Όλα όμως δεν είναι εδώδιμα. Από αυτά μόνο μερικά έχουν γαστρονομική και οικονομική αξία. Τη συναντάμε σε ορεινά και ημιορεινά εδάφη με υψόμετρο πάνω από 300μ, φτωχά, άγονα και ασθεστολιθικά με pH 7,4-8.4. Το μέγεθός της κυμαίνεται μεταξύ του μεγέθους μπιζελιού και πορτοκαλιού. Το σχήμα της εξαρτάται από το έδαφος στο οποίο δημιουργείται. Για παράδειγμα σε αφράτα εδάφη είναι λεία, ενώ σε συμπαγή έχει προεξοχές, λόγω της προσπάθειάς της να βρει χώρο για να αναπτυχθεί. Η υφή της είναι σκληρή σαν πατάτας. Το άρωμά της είναι έντονο ευχάριστο και χαρακτηριστικό, αλλά πολλές φορές μπορεί να γίνει και δυσάρεστο (οσμή στάβλου σε παλιές τρούφες ή τρούφες αποθηκευμένες με λάθος τρόπο). Ανάλογα με το είδος της τρούφας μπορεί η οσμή της να θυμίζει οσμή ξηρών μανιταριώνκαι χούμους που κορυφώνεται με οσμή καβουρδισμένων ξηρών καρπών (Μαύρη τρούφα). Άλλες φορές μπορεί να μας θυμίζει την οσμή μόσμου και σκόρδου.

Ιστορική αναδρομή

Οι πρώτες αναφορές στη τρούφα έγιναν το 1880 π.Χ. Θεωρούνταν θεσπέσιο έδεσμα από τους βασιλείς της Μεσοποταμίας, τους Φαραώ και αργότερα τους Ρωμαίους. Πολλοί θεωρούν ότι το «μάννα εξ ουρανού» στα κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης ήταν στην πραγματικότητα ένα είδος τρούφας που εβδοκιμούσε στην έρημο. Μέχρι σήμερα οι Βεδουίνοι (νομαδικές αραβικές φυλές βοσκών, που ζουν στην έρημο), την θεωρούν εξαιρετικό μεζέ και την χρησιμοποιούν αντί για φάρμακο σε κάποιες περιπτώσεις.

Στην αρχαία Ελλάδα ήταν γνωστή με την ονομασία Ύδνα ή Κεραύνια και φημίζοταν για τις ιαματικές και αφροδιασιακές της ιδιότητες. Στη σύγχρονη Ελλάδα το κυνήγι για «το χαβιάρι της γης» ξεκίνησε πριν από μια εξαετία από τους μυημένους μανιταρόφιλους , δημιουργώντας μια νέα τάση για ένα από τα πιο ακριβά προϊόντα της γης στη διεθνή αγορά. Στη χώρα μας καρποφορεί υπογείως άφθονα και όπως εκτιμούν οι ειδήμονες , σε αντίθεση με αυτά που διαδίδουν οι «ανταγωνιστές» Ιταλοί, είναι εξαιρετικής ποιότητας με έντονα αρώματα.

Προϊόντα τρούφας - Τρόποι χρήσης

Την ποσότητα τρούφας που έχετε συλλέξει με τόσο κόπο μπορείτε να την χρησιμοιποιήσετε στην κουζίνα σας και να νοιώσετε σαν Γάλλος σεφ που έχει στην κουζίνα του «το μαύρο διαμάντι» ή να την δωρίσετε σε φίλους σας και να τους κάνετε να νοιώσου πολύτιμοι για εσάς, τρώγωντας «το σκόρδο των πλουσίων. Αν δεν μπείτε λοιπόν στον κόπο να αρωματίσετε σάλτσες, ζυμαρικά, ριζότα και έλαια, μπορείτε απλά να την διοχετεύσετε στην αγορά, όπου γνώστες του αντικειμένου θα την επεξεργαστούν κατάλληλα για να δημιουργήσουν τα προϊόντα τρούφας π.χ τυποποιημένες τρούφες σε βαζάκια, καρυκεύματα, απεριτίφ, ορεκτικά σάλτσες, χυμούς, κ.α.