20/04/2015
Επιμέλεια άρθρου: Κώστας Καλφόπουλος-Εκτροφέας/ Κυναγωγός
Ένας σκύλος φέρμας πρέπει πλέον για τις σημερινές ανάγκες να ξέρει και να κάνει επαναφορά του σκοτωμένου θηράματος. Υπάρχουν σκύλοι που έχουν την προδιάθεση ενώ άλλοι δυστυχώς δεν έχουν αυτό το χάρισμα λόγω μη σωστής κατεύθυνσης από τους εκτροφείς και από την μόδα που διακρίνει αυτές τις φυλές.Την προδιάθεση του απόρτ την βλέπουμε σε κάποια κουτάβια από την ηλικία των τριών μηνών. Παρατηρήστε μια τοκετομάδα εάν τους πετάξετε ένα κόκκαλο π.χ. κάποια από τα κουτάβια ενστικτωδώς θα το πάρουν και θα το κουβαλάν στο στόμα τους χωρίς να θέλουν να το φάνε ή να το κρύψουν με υπερηφάνεια στην κίνηση και με αγέρωχο κράτημα κεφαλιού και ουράς. Σε αυτή τη φάση μπορούμε να τους δώσουμε ένα παγωμένο θήραμα ή ένα δέρμα από λαγό και ν΄ αφήνουμε τα κουτάβια ως παιχνίδι να μάθουν να το κουβαλούν.
Το επόμενο στάδιο είναι όταν έχουν στο στόμα τους το υποτυπώδες θήραμα να τα σφυράμε και να τρέχουμε μπροστά ώστε να μας ακολουθούν με τη λογική του αρχηγού της αγέλης. Έτσι θα έχουμε μπει σε ένα προθάλαμο που ταυτοχρόνως θα έχουμε δουλέψει μέσα από το παιχνίδι δύο διαφορετικά πράγματα. Την κατανομή ιεραρχίας του ποιος είναι ο αρχηγός και επίσης το αίσθημα της υποταγής στο ανθρώπινο είδος μιας και τα κουτάβια αντί ν΄ αυτονομηθούν κρατώντας το κόκαλο στο στόμα ακολουθούν πιστά τον αρχηγό τους. Για μένα η λογική σε ένα κυνηγόσκυλο που προετοιμάζουμε για πραγματικές συνθήκες κυνηγίου να το προετοιμάζουμε σε μικρή ηλικία με μπαλάκι με βρίσκει αντίθετο. Πιστεύω ακράδαντα μέσα από τις εμπειρίες μου ότι τα κουτάβια πρέπει από μικρά να έρχονται σε επαφή με αυτό το θήραμα που θα κυνηγήσουν στο μέλλον.
Μεγαλώνοντας ο σκύλος που θα έχουμε επιλέξει να τον προχωρήσουμε θα πρέπει πρωτίστως να μάθει κανόνες υπακοής ώστε να είναι ελεγχόμενος την ώρα που θα χρειαστεί ενώ κυνηγάμε μπεκάτσες στο δάσος να εμφανιστούν π.χ. φάσσες και με μια εντολή η οποία να είναι το αλτ, το στοπ , το μείνε ο σκύλος να καθηλώνετε αλλά και ταυτόχρονα η εντολή να του θυμίζει την αλλαγή του ρόλου του. Η βασική υπακοή όπως και η εκπαίδευση της επαναφοράς, και αυτό το τονίζω, ΔΙΑΦΕΡΕΙ από σκύλο σε σκύλο. Επιτέλους πρέπει κάποτε να το μάθουν οι υποψήφιοι χρήστες κυνηγόσκυλου και να ρωτάνε από το τηλέφωνο «πόσα μαθήματα θα κάνει ο σκύλος μου για επαναφορά;» Άλλος λοιπόν σκύλος με 30 μαθήματα έχει μάθει ένα καλό απόρτ και άλλος μπορεί να χρειαστεί και 3 μήνες δουλειά.
Το δύσκολο κομμάτι σε αυτή τη διαδικασία είναι πως θα εκπαιδεύσουμε το σκύλο με τόσα ερεθίσματα όπως όπλα τριγύρω του , φωνές κλπ ο σκύλος να παραμένει ακίνητος στην εντολή μείνε μέχρι να του δοθεί η εντολή για επαναφορά. Ένα άλλο σημείο που πρέπει να προσέξουμε είναι να εκπαιδεύσουμε τον σκύλο μας να έχει μαλακό στόμα, ώστε να μην καταστρέφει το θήραμα με τα δόντια του. Σε όλες τις περιπτώσεις τρία είναι τα συστατικά: γνώση, χρόνος, και επιμονή. Δυστυχώς σε πολλές περιπτώσεις οι σημερινοί έλληνες κυνηγοί λόγω , οικονομικής δυσχέρειας και άλλων γεγονότων δεν έχουν την δυνατότητα ενός άρτια εκπαιδευμένου σκύλου ακόμα και στην επαναφορά. Αυτό έχει να κάνει με τη λογική ότι είναι πολύ βιαστικοί και λόγω μεσογειακού ταμπεραμέντου δεν έχουν την υπομονή να τελειοποιήσουν τη συγκεκριμένη εργασία. Γι αυτό η βιασύνη είναι κάτι που πρέπει να αποφεύγουμε και επίσης να μην ξεχνάμε ότι χωρίς υπακοή σε βασικές εντολές τις οποίες και πρέπει να εκτελεί σε όλες τις συνθήκες είναι ο απαράβατος κανόνας για να φτιάξουμε ένα σκύλο φέρμας που ανά πάση στιγμή ανάλογα με τις συνθήκες κυνηγίου να μπορεί να μετατραπεί και σε σκύλο επαναφοράς.
- Συνδεθείτε για να υποβάλετε σχόλια
