07/04/2014
Το να εκπαιδευτεί ένα πουλόσκυλο στην πρακτική εκπαίδευση μπορεί να μην είναι εύκολη δουλειά, αλλά σε σχέση με την εκπαίδευση του λαγόσκυλου είναι παιχνίδι.
Κι αυτό, γιατί το πουλόσκυλο εκπαιδεύεται χρησιμοποιώντας ήρεμο θήραμα, σχεδόν όλες τις ώρες της μέρας, χωρίς κατά ανάγκη να επισκεφτούμε κάποιο κυνηγότοπο αλλά σε οποιοδήποτε τόπο, ακόμη και σε κάποιο μεγάλο οικόπεδο. Το λαγόσκυλο όμως μπορεί να κάνει σωστά την πρακτική εκπαίδευση μόνο στον κυνηγότοπο, μόνο με άγριο θήραμα, μόνο τις πρωινές ώρες, πάρα πολλές φορές, μόνο του και πάντα σε συνθήκες πραγματικού κυνηγιού.
Επειδή αυτό για το 95% των λαγοκυνηγών δεν είναι εφικτό, αναγκαζόμαστε να καταφύγουμε σε άλλες μεθόδους: Κολλάμε το κουτάβι σε κάποιο ενήλικο κυνηγόσκυλο χωρίς να το επιτηρούμε, ή το αφήνουμε σε κάποιο κτηνοτρόφο για να ακολουθεί τα πρόβατα στο βουνό και έχουμε ήσυχη τη συνείδηση μας ότι κάναμε το σωστό.
Άλλες φορές απλά βγάζουμε το κουτάβι το βουνό και ενώ εμείς προχωράμε ασταμάτητα αυτό παλεύει να μας φτάσει παρατώντας κάθε ντόρο που βρίσκεται στο πέρασμα του ή στην καλύτερη περίπτωση καθόμαστε σε ένα βράχο και το αφήνουμε να κάνει ό,τι αυτό νομίζει σωστό. Δεν το εκπαιδεύουμε δηλαδή αλλά το αφήνουμε να εκπαιδευτεί μόνο του.
Στο τέλος, φταίνε οι ράτσες, οι διασταυρώσεις, ο κτηνοτρόφος, η μύτη, το αίμα, ο πατέρας, η μάνα κι άλλο εκτός από εμάς. Έχουν περάσει όμως δύο χρόνια άκαρπα, και εμείς βρισκόμαστε ξανά στην αρχή, ξανά στην αναζήτηση καθαρόαιμουυ κουταβιού, που και αν το βρούμε θα ξανακάνουμε τα ίδια λάθη.
Τα σημαντικότερα λάθη σε ότι αφορά την ιχνηλασία, που μπορεί να κάνει ένα λαγόσκυλο σαν ενήλικο, είναι πρώτον να κυνηγά για τον εαυτό του χωρίς να συνεργάζεται με το λαγόκυνηγό ( ή τα άλλα λαγόσκυλα), και δεύτερον να «καβαλάει τους λαγούς», να περνάει δηλαδή από το ντόρο του ενός λαγού στο ντόρο του άλλου λαγού χωρίς να ξεσηκώνει κανένα.
Και τα δύο αυτά λάθη προέρχονται από λάθος εκπαίδευση, και με τέτοια σκυλιά είναι γεμάτη όλη η Ελλάδα. Με την πρακτική εκπαίδευση στοχεύουμε στο να διδάξουμε στο κουτάβι μας δύο βασικά πράγματα: το ένα είναι ότι αρχηγός στο κυνήγι είμαστε εμείς κι αυτό κυνηγά για μας, δίνοντας μας αναφορά για το που πηγαίνει και τι κάνει και το άλλο είναι ότι δεν μας ενδιαφέρουν τα ίχνη του λαγού αλλά ο ίδιος ο λαγός, γι' αυτό πρέπει να επιμένει στον ίδιο ντόρο μέχρι να ξεσηκώσει το λαγό. Για τους παραπάνω λόγους η εκπαίδευση του κουταβιού μας πρέπει πάντα να γίνεται σε ανοικτούς κυνηγοτόπους, για να έχουμε οπτική επαφή και συνεργασία με αυτό, ανεξάρτητα με το είδος του κυνηγότοπου που θα χρησιμοποιήσουμε αργότερα ως ενήλικο.
Απόσπασμα από το βιβλίο "Κυνήγι Λαγού" του Μανούσου Χαλκιαδάκη. Ο κύριος σκοπός του βιβλίου είναι μέσα από τις 352 σελίδες του, να μεταδώσει στο λαγοκυνηγό επίπεδο γνώσεων τέτοιο, ούτως ώστε αρχικά να ξεκαθαρίσει στο μυαλό του την πραγματικότητα από τους μύθους γύρω από το κυνήγι του λαγού και στη συνέχεια να του αποκαλύψει πολλές απλές, αλλά αλάθητες τεχνικές για το προσοδοφόρο κυνήγι του. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.
- Συνδεθείτε για να υποβάλετε σχόλια
