14/11/2013
Ο εορτασμός των 60 χρόνων της Γενικής Γραμματείας του CIC (Διεθνές Συμβούλιο για τη Θήρα και την Προστασία της Αγριας Ζωής) συνδυάσθηκε με ένα ειδικό συμπόσιο με θέμα: "Κυνήγι: Προστατεύοντας την Άγρια Πανίδα-Κλειδί για την Παγκόσμια Πολιτιστική Κληρονομιά".
Το Συμπόσιο πραγματοποιήθηκε για 5 ημέρες (26-30 Απριλίου 2013) σαν τριμερής εκδήλωση σε περιοχές της Τσεχίας, Σλοβακίας και Ουγγαρίας. Καλεσμένοι ήταν ειδικοί επιστήμονες από όλο τον κόσμο. Η κύρια εκδήλωση έγινε στη Βουδαπέστη της Ουγγα ρίας, στο εντυπωσιακό Κοινοβούλιο, παρουσία πολλών επισήμων από διάφορες χώρες και οργανισμούς.
Εκεί πραγματοποιήθηκαν ειδικές διαλέξεις για το ρόλο της ανθρωπότητας στη φύση, αλλά και για τη σύνδεση της σημασίας του κυνηγίου στη διαχείριση της άγριας ζωής. Μάλιστα σε παρέμβασή του ο κ. Jon Hutton, Executive Director της UNEP-WCMC: είπε "Hunting is not part of conservation; it is conservation”, δηλαδή το κυνήγι δεν είναι μέρος της προστασίας, αλλά είναι προστασία. Αντίστοιχα, μήνυμα έστειλε ο Δρ. Braulio Ferreira de Souza Dias. Ειδικός Γραμματέας της Σύμβασης για τη Βιοποικιλότητα (CBD), για την αειφορική χρήση της άγριας ζωής και τη διατήρηση των παραδοσιακών δραστηριοτήτων της υπαίθρου.
Αξίζει να σημειωθεί πως κομβικό γεγονός ήταν ένα άγαλμα του Αγ. Ουμπέρτου (1ου Επίσκοπου της Λιέγης και προστάτη των κυνηγών για τους Δυτικούς) να κοσμεί τον Καθεδρικό του St. Vitus στην Πράγα, γιορτάζοντας τα 90 χρόνια από την ίδρυση της Τσεχικής Κυνηγετικής Ομοσπονδίας και τα 60 χρόνια του CIC, μαζί με περισσότερους από 2.000 κυνηγούς από την Τσεχία και τις γειτονικές χώρες. Ενώ μεγάλη πολιτιστική εκδήλωση με την παρουσίαση μιας Κυνηγετικής Όπερας έγινε στη Σλοβακία.
Το κυνήγι είναι ένα αξεπέραστο και άθικτο μέρος της ανθρώπινης κουλτούρας, αυτό ήταν το motto της Γενικής Γραμματείας του CIC. Τονίστηκε η σημασία της πληρότητας των στατιστικών και βιολογικών στοιχείων που παρέχουν οι κυνηγετικές οργανώσεις, ακόμα και σε ειδικά θέματα, όπως της προστασίας του γενετικού υλικού, ενώ παρέχουν σημαντικά δεδομένα και για άλλες ειδικότητες όπως για τη Δασοπονία εν γένει και τη Διαχείριση των Δασών. Με βάση την πληρότητα των στοιχείων και την εγκυρότητα της επιστημονικής γνώσης, οι συμμετέχοντες αποδέχθηκαν την ανάγκη για την ανά πτυξη μιας κοινής φόρμουλας που να περιλαμβάνει την εναρμόνιση της προστασίας των ειδών και του πλαισίου (νομοθετικού και διαχειριστικού) άσκη σης της Θήρας, τόσο σε τοπικό, όσο και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.
Ο κατακερματισμός των ενδιαιτημάτων των μεγάλων σαρκοφάγων, η έντονη αστικοποίηση και η υποβάθμιση του αγροτικού περιβάλλοντος στην Ευρώπη αποτελούν τις πραγματικές προκλήσεις για την προστασία της άγριας ζωής. Έτσι πέραν της όποιας έμφασης έχει δοθεί στα αποδημητικά πουλιά, χρειάζεται μια πιο ενδελεχής και σοβαρή ενασχόληση με τα μεγάλα σαρκοφάγα, τους «μόνιμους κατοίκους της φύσης», καθώς αποτελούν δείκτες για την υγεία των οικοσυστημάτων. Προς το παρόν μόνο οι κυνηγετικές οργανώσεις και ειδικοί επιστήμονες ασχολούνται με αυτά τα θέματα, αλλά καλό είναι να ασχοληθούν και οι πολιτικοί και οι κυβερνήσεις τους. Παρουσιάστηκαν θετικά παραδείγματα από μεγάλα διαχειριστικά οφέλη, από την αειφορική κυνηγετική διαχείριση των μεγάλων σαρκοφάγων, καθώς και τα πολλαπλά πλεονεκτήματα στην ανάπτυξη και στο εισόδημα των τοπικών κοινωνιών. Αυτό μάλιστα αποτελεί πια κίνητρο για τους κατοίκους να προστατεύουν τα ζώα αυτά, καθώς έτσι διασφαλίζουν σημαντικό βιοποριστικό όφελος.
Μάλιστα, το CIC ανακοίνωσε την ίδρυση μιας θεματικής βιβλιοθήκης ειδικά για τη συμβολή του κυνηγίου στην οικονομία. Ήδη η Δασική Υπηρεσία της Φινλανδίας παρουσίασε εκτενή συμπεράσματα με τα οικονομικά οφέλη από τη Θήρα στη χώρα τους. Ενισχύθηκε επίσης η συνεργασία του CIC με το Τμήμα της Interpol για την παταξη του περιβαλλοντικού εγκλήματος, με τη δημιουργία μιας χάρτας ενεργειών και ενός μνημονίου κατανόησης και συνεργασίας. Στο περιθώριο του συμποσίου έγιναν επίσης ειδικές συνεδριάσεις με τον FAO (Food and Agriculture Organisation of the United Nations - Παγκόσμιος Οργανισμός του OHE για τα Τρόφιμα και τη Γεωργία), την Σύμβαση για την Προστασία των Πουλιών στην Αφρική-Ευρασία (Afncan-Eurasian Waterbird Agreement (AEWA). Τώρα αν για κάποιους αυτά ακούγονται ως «εξωτικά» και ανέφικτα, ας γνωρίζουν πως οι ελληνικές κυνηγετικές οργανώσεις εργάζονται συστηματικά πάνω στα ζητήμα τα αυτά, ενώ η Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδας αποτελεί αξιόλογο μέλος του CIC.
- Συνδεθείτε για να υποβάλετε σχόλια
