08/10/2012
Κάθε απαγόρευση θήρας πρέπει να συνοδεύεται από τεχνική έκθεση ειδικών στη θηραματολογία, η οποία θα περιλαμβάνει συγκεκριμένες εκτιμήσεις. Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει σειρά ερευνών των Περικλή Μπίρτσα, επίκουρου καθηγητή Βιολογίας Άγριας Πανίδας , Χρήστου Σώκου, Δασολόγου–Οικολόγου Άγριας Πανίδας και Κωνσταντίνου Παπασπυρόπουλου, Δασολόγου – Περιβαλλοντολόγου. Η ειδική διαχείριση της θήρας κατόπιν πυρκαγιάς πρέπει να συνοδεύεται από εκτίμηση των απωλειών στα ενδιαιτήματα των ειδών της άγριας πανίδας, το εμβαδόν και σχήμα της καμένης έκτασης και την ένταση της πυρκαγιάς, κατάλογο των ειδών που επηρεάστηκαν, χαρακτηρισμό των ειδών σε αποδημητικά και επιδημητικά, αξιολόγηση της καταλληλότητας των γειτονικών, στην καμένη περιοχή, ενδιαιτημάτων, περιγραφή του καθεστώτος προστασίας και της κυνηγετικής δραστηριότητας της περιοχής, εκτίμηση της επίδρασης της θήρας στα είδη της άγριας πανίδας και εκτίμηση των επιπτώσεων στο περιβάλλον και τον άνθρωπο από ενδεχόμενη απαγόρευση της θήρας.
Γενικά, απαγορεύσεις θήρας στις καμένες εκτάσεις της Ελλάδας οι οποίες εφαρμόζονται για παραπάνω από ένα ή δύο έτη, και αφορούν περιοχές που τα όριά τους επεκτείνονται περισσότερο από 200 έως 1000 μέτρα περιμετρικά της καμένης έκτασης, δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα στη διατήρηση των πληθυσμών των ειδών της άγριας πανίδας. Αντίθετα, μεγάλες σε διάρκεια και εμβαδόν απαγορεύσεις θήρας προκαλούν επιπτώσεις στον άνθρωπο και στο περιβάλλον, αναφέρει στο ΑΜΠΕ ο κ. Μπίρτσας. Η μεγάλη χρονική διάρκεια της απαγόρευσης της θήρας στις καμένες εκτάσεις στερεί την ύπαρξη κυνηγών από την περιοχή που μπορεί να δρουν ως παρατηρητές τυχόν παράνομων δραστηριοτήτων (καταπατήσεις, παράνομη βόσκηση, παράνομη ανέγερση οικημάτων, λαθροθήρα κ.ά.) για τις οποίες θα ενημέρωναν τις αρμόδιες αρχές, σημειώνει.
Θήρα και Πυρκαγιά
Όπως αναφέρεται σε σχετική μελέτη, η θήρα αποτελεί κοινωνικοοικονομική δραστηριότητα με πολλές προεκτάσεις και είναι ευνόητο πως μια εκτεταμένη καμένη έκταση, λίγες εβδομάδες ή μήνες μετά την πυρκαγιά, δεν μπορεί να προσφέρει ποιοτική θήρα στους κυνηγούς. Για το λόγο αυτό, οι κυνηγοί που επισκέπτονταν την καμένη έκταση πριν από την εκδήλωση της πυρκαγιάς, υφίστανται επιπτώσεις κάνοντας λιγότερες κυνηγετικές εξορμήσεις, πραγματοποιώντας μεγαλύτερες αποστάσεις για να βρουν νέο κυνηγότοπο, ενώ σε άλλες περιπτώσεις δεν εκδίδουν άδεια κυνηγίου. Στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής εκτιμήθηκε, σύμφωνα με τους παραπάνω ερευνητές, πως αν η διάρκεια απαγόρευσης της θήρας μειώνονταν από τα δύο στο ένα έτος, τότε οι περίπου 500 ντόπιοι κυνηγοί θα είχαν εξοικονομήσει 45.332 ευρώ, μόνο με τη μείωση των εξόδων κίνησης και συντήρησης των οχημάτων τους, από τις επιπλέον μετακινήσεις τις οποίες αναγκάστηκαν να κάνουν λόγω της απαγόρευσης θήρας. Συνεπώς, εκτός από τον άνθρωπο υπάρχουν επιπτώσεις και για το περιβάλλον (π.χ.εντονότερη χρήση του αυτοκινήτου).
Πυρκαγιά και Πανίδα
Πολλές έρευνες έχουν δείξει πως οι πυρκαγιές δεν πρέπει να εκλαμβάνονται εξαρχής ως επιζήμιες για την πανίδα. Οι επιδράσεις των πυρκαγιών στην άγρια πανίδα ποικίλουν ανάλογα με το είδος, από αρνητικές έως θετικές. Είδη με μεγαλύτερη κινητικότητα (π.χ. πτηνά), λιγότεροι φυσικοί εχθροί (π.χ. αγριόχοιρος) και υψηλοί ρυθμοί αναπαραγωγής (π.χ. λαγός) συμβάλλουν στη γρήγορη επανάκαμψη των πληθυσμών αυτών ύστερα από κάποια πυρκαγιά. Για παράδειγμα, σημειώνουν οι επιστήμονες, έναν χρόνο μετά τη μεγάλη πυρκαγιά στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής βρέθηκε πως η αφθονία των λαγών εντός των καμένων εκτάσεων ήταν μεγαλύτερη σε σχέση με τις γειτονικές μη καμένες εκτάσεις, κάτι το οποίο διαπιστώθηκε και για το αγριοκούνελο στην Ισπανία. Η δομή της βλάστησης που διαμορφώνεται μετά την πυρκαγιά συχνά έχει επιπτώσεις για τα δασόβια είδη, αλλά από την άλλη ευνοεί τα είδη των ανοικτών εκτάσεων, δηλαδή των λιβαδιών και των θαμνώνων. Καταμετρήσεις στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής κατά το δεύτερο και τρίτο έτος μετά την πυρκαγιά έδειξαν πως η αφθονία του κουναβιού ήταν μικρότερη εντός των καμένων εκτάσεων σε αντίθεση με την αλεπού, που η αφθονία της ήταν μεγαλύτερη. Στα μεσογειακά δάση η αφθονία και ο αριθμός ειδών της πανίδας είναι μικρότερος σε σχέση με άλλα οικοσυστήματα, όπως τα αγρολιβαδικά. Για παράδειγμα, τονίζεται, υπάρχει η σχεδόν παντελής έλλειψη σημαντικών, για τη διατήρηση, ενδημικών ειδών πτηνών στα μεσογειακά δάση. Έρευνες έχουν αποδείξει πως οι δασικές πυρκαγιές δεν έχουν σοβαρές επιπτώσεις για την πτηνοπανίδα, αντίθετα μάλιστα μπορεί να βοηθούν στη διατήρηση απειλούμενων ειδών. Γι’ αυτό και προτείνεται από αρκετούς ερευνητές η εφαρμογή της προδιαγεγραμμένης καύσης, διαπιστώνουν οι ερευνητές.
- Συνδεθείτε για να υποβάλετε σχόλια
