Ασφαλές κράτημα του όπλου στον κυνηγότοπο

Οι τρόποι που κρατάμε το όπλο στον κυνηγότοπο είναι πολλοί και ο καθένας έχει τους δικούς του κανόνες ασφαλείας. Κοινός κανόνας όλων είναι ότι πάντα η κάνη πρέπει να «κοιτάει» ή τον ουρανό ή τη γη.

Οι σπουδαιότεροι τρόποι είναι οι παρακάτω:

Κράτημα «υπό μάλης»

1. Το όπλο «γαντζώνει» στον πήχη του ενός χεριού με το κάτω μέρος της βάσης και το μπράτσο σφίγγει το κοντάκι μέσα στη μασχάλη. Το στόμιο της κάνης κοιτά το έδαφος.
2. Αυτός ο τρόπος δίνει απόλυτο έλεγχο της κάνης. Χρησιμοποιείται μόνο όταν δεν προπορεύεται άλλος άνθρωπος.
3. Ταιριάζει στις περιπτώσεις αρθρωτών όπλων όταν είναι «ανοιχτά».

Κράτημα στην «αγκαλιά»

1. Το ένα χέρι αγκαλιάζει με τον αγκώνα την κάνη του όπλου από τον ξυστό και με την παλάμη κρατάει τη βάση. Το άλλο χέρι κρατάει τη λαβή του κοντακιού.
2. Το κράτημα αυτό δίνει στον κυνηγό μειωμένη ετοιμότητα.

Κράτημα «στο ισχίο»

1. Το χέρι κρατά με την παλάμη το όπλο από τη βάση και το εσωτερικό του πήχη σφίγγει το όπλο στο ισχίο.
2. Δεν πρέπει να προπορεύεται άλλος άνθρωπος.

Κράτημα «ανά χείρας»

Το χέρι αγκαλιάζει με την παλάμη τη λαβή του κοντακιού και το άλλο τον ξυστό. Αυτός ο τρόπος δίνει τον καλύτερο έλεγχο του όπλου.

Κράτημα «επ’ ώμου»

1. Το ένα χέρι κρατά το όπλο από τη λαβή του κοντακιού και το υπόλοιπο όπλο στηρίζεται στον ώμο στο ύψος της βάσης.
2. Το κράτημα αυτό ταιριάζει όταν περνάμε νερά ή υψηλή ποώδη βλάστηση. Δεν πρέπει όμως να μας ακολουθεί άλλος άνθρωπος.

Όπλο αναρτημένο στον ώμο

1. Το όπλο κρεμιέται στον έναν ώμο με τη βοήθεια του αορτήρα. Το στόμιο κοιτάει τον ουρανό. Το χέρι κρατά τον αορτήρα λίγο κάτω από τον ώμο σφιχτά, ώστε να διατηρείται τεντωμένος και να μη γλιστρά τον ώμο.
2. Το όπλο πρέπει να κατεβαίνει από τον ώμο, όταν πρέπει να περάσουμε κάποιο εμπόδιο.
3. Το κράτημα αυτό ταιριάζει σε πολύωρο κυνήγι σε ανοιχτά πεδία